Ken je dat? Het gevoel van niet op gang kunnen komen als januari begint? Voor mij was deze januari precies zo. En heel eerlijk… dat voelde precies goed. Vandaag, wandelend door het bos achter ons huis, voelde ik het ultieme wintergevoel. De bomen bladloos, alles in een diepe rust. Elke stap die ik zette, knisperde en kraakte onder de heldere, frisse lucht. Januari, onze enige echte wintermaand. Een nulpunt, een diep rustpunt in de natuurlijke cyclus van het jaar.
Deze rustige, introspectieve periode propte ik in vorige jaren helemaal vol met plannen en tempo. In week 2 had ik vaak al het idee dat ik achter liep. Of dat er niet genoeg uit mijn handen kwam. Dat mijn doelen ‘nog niet scherp’ waren. Ik baalde van de regen en de kou. Want dat remde productiviteit.
Totdat ik om me heen ging kijken. Ik zag de natuur in diepe rust. Onder mijn voeten lagen dieren te slapen. Planten waren bezig met wortelen.
Nu zie ik januari als een geschenk; een kans voor de bezinning, waar ik in december niet altijd aan toekom. Een tijd om nieuwe energie op te bouwen. Een moment om stil te staan bij het leven, waarin alles vanzelf weer begint te stromen. Januari wordt langzaam mijn lievelingsmaand. Met regen, kou en onvoorspelbaarheid. En dus tijd voor verzamelen van inspiratie voor nieuwe avonturen.
Hoe ben jij dit nieuwe jaar begonnen? Ik ben benieuwd naar jouw verhaal!
